poniedziałek, 20 czerwca 2016
Lekcja 2
Chłopak obok, którego siedziałam na ognisku wzbudził moją ciekawość. Był cichy, miły, a jednocześni żywy. Był piękny. Po kilku dniach napisałam do niego. Odpisał. Każde zdanie przekonywało mnie od niego coraz bardziej. Nawet nie wiem, w którym momencie zaczęłam wpatrywać się w telefon czekając na kolejną odpowiedź, która wywoła uśmiech na mojej twarzy. Nawet nie wiem kiedy stał się dla mnie ważny. Czasem przez przypadek możemy poznać najbardziej wartościową i niezwykłą osobę, trzeba tylko pilnować by jej nie przegapić w morzu ludzi pustych i plastikowych
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz